Dankpas

Zullen we gaan aftellen Vera?

Het aftellen is begonnen en het terug blikken ook. Wat hebben we gemist, welke triomfen hebben zijn behaald en welke ontdekkingen gedaan... waar te beginnen?

Bij het meest aanwezige dus voor mij het gemis dan maar. De volgorde is nog niet bepaald maar dat deze ertussen moet is duidelijk: De gunfactor bij een aankoop. Ja, ik mis het kopen van kleding op zichzelf. Alhoewel een tweedehandsje wel de kick geeft van een goede vondst, blijkt dat nu toch te eenzijdig.

Wat ik mis is die gunfactor van een aankoop in een Boutique Beaucoup Sympatique. Zo'n gepassioneerde winkelier die met visie een prachtige verzameling heeft samengesteld speciaal om mijn zinnen te prikkelen en dat ze dat lukt! Ik mis mijn vaste BBS-jes en soms ontdek ik een nieuwe en dan zou ik met liefde dankjewel zeggen met mijn bankpas, dankpas in zo'n geval. (Gelukkig mogen we wel nog andere spulletjes kopen.) Ik heb het niet over grote uitgaven maar zelfs al was dat wel zo, het doet me goed. De gunfactor bij een aankoop kan bij mij wel oplopen tot zo'n vijftig procent: 50/50!!

Dit project voelt zo onderhand als een borrel zonder goed gezelschap. Ik wil weer geprikkeld worden en toegeven... Oh my, dit kan zo in een bouquet-pocket. Maar ik mis het en ik wil het, ik wil het, ik wil het weer!

Ik ben er zeker van dat dit met karma te maken heeft.

Stel, dit project was om besparing te doen. Dan had ik mijn doel bereikt. Iedere maand geld overhouden en nooit meer over die 0-lijn leek eerder onmogelijk, maar dat was niet de doelstelling. Het ging om bewustwording. Nog zo'n woord dat ik nooit meer wil horen. Maar het is gelukt hoor. Want wat ben ik me bewust van mijn kleine maar niet te verwaarlozen rol in de economie. Ik heb mezelf, en dus ook mijn te besteden budget teruggetrokken uit de markt die het zo nodig heeft. Dat ook nog uit een branche waar ik zoveel liefde voor heb en waar mijn eigen salaris notabene ook van afhankelijk is.

Voor mijn eigenwaarde en trots zet ik dit project door tot de volle 12 maanden om zijn maar daarna maak ik het goed met jullie. Te beginnen met schoenen. Want een 8,5 maand zwanger lijf wil niemand ­in een pashokspiegel zien. 

Nu jij,

Liefs Jeanine