Lieve Jeanine,
Iets anders, wat vind jij eigenlijk van het woord fashion? We noemen ons experiment Fashion Reset. Het zegt wat we aan het doen zijn, maar toch eigenlijk bij gebrek aan een beter woord. Fashion klinkt ergens heel fout. Het klinkt als types met allemaal dezelfde grote brillen die zichzelf reuze belangrijk voordoen. Alsof ze vinden dat ze voorrang hebben op een interessant leven. Er wordt daar vast nooit eens gewoon gezegd dat het ze het ook allemaal niet weten. Of filterkoffie gezet. Behalve als dat weer in is. En dan dat jargon.... ‘Die top (terwijl het gewoon een blouse is) is zoo last season!’. Of iedere modeontwerper bij voornaam noemen. Of alles met über of salonfähig. En iedereen neemt het maar klakkeloos van elkaar over. Ik zag laatst een winkel die ‘Fielgut’ heet. Nou, drie keer raden hoe lang dat gaat duren.
Maar vooral dekt het de lading niet. Van hoeveel ik voor de mode voel. Mode. Dat is het dus ook niet. Mode is te jong. Goedkoop polyester en spullen die naar Uggs ruiken. Dorpse kapsters met kort punkhaar. Met kleding ben je er ook niet. Kleding is functioneel, lappen stof. Volgens mij zien heel veel Nederlandse vrouwen het zo ook. Stof die je aan moet, en dan ook een beetje leuk. Maar dan vooral in praktische zin. Leuk als in een roze T-shirt met korte mouwen op een witte met lange mouwen. Keileuk.
Waar is het woord dat recht doet aan mijn diepe bewondering en liefde? Want oh wat hou ik ervan. Van de mode, fashion, kleding. Een palet aan mogelijkheden in vorm, materiaal en kleur. Een schilderij waar kunstwerk en kunstenaar zijn verenigd. Het kan je het gevoel geven dat je de beste versie van jezelf bent of dienen als een harnas, als je dat nodig hebt. Je kunt er hele verhalen mee vertellen. En elke dag een ander hoofdstuk als je wilt.
Soms zijn we even op elkaar uitgekeken hoor, de mode en ik. Maar dan nam ik een minnaar. Donkerbruin, zacht, maat 40, sleehakje... Zag ik in mijn oude kloffie thuis ook weer perspectieven. In dat licht is dit jaar een belofte van trouw. Een hernieuwing van de huwelijksgeloften. Maar dan aan mijn kast. Huwelijk met de mode. Nee, getverdemme zeg. Het is meer een onbereikbare liefde, een alles verterend verlangen en niet te stillen honger. Ik kan maar beter ophouden. Liefde is.
Je Vera
Geen opmerkingen:
Een reactie posten