zondag 21 juli 2013

Bekentenis


Lieve Jeanine,

Hoe zal ik es beginnen. Zoals je al eerder las ga ik lekker op vakantie en heb ik geen bikini. Of had ik geen bikini. Ik heb ondertussen een bikini. Een hele mooie.
Een nieuwe.

Het is gebeurd. Het was niet eens tijdens mijn PMS week, ik had niet gedronken en was niet boos of ongelukkig. Sterker nog: het was een weloverwogen keuze. Ik wil geen bikini lenen of tweedehands kopen en ik heb er een ‘nodig (over dat laatste valt over te twisten natuurlijk. In Afrika hebben ze ook geen bikini nodig) Ik heb er serieus niet zo’n big deal van gemaakt. Het is ook niet zo dat nu de beer los is. Het blijft gewoon bij het oude, ik heb mijn regel eenmalig iets opgerekt.

Ik was er best oké mee (nog nooit zo blij geweest met een bikini van twee tientjes). Totdat ik jouw reactie zag. Jij was vaderlijk teleurgesteld, jouw man merkte fijntjes op dat het typisch verslavingsgedrag is. Toen bedacht ik me ook dat (die drie) mensen ons volgen omdat we JUIST NIETS kopen. En IK ze ZELF heb uitgenodigd daar getuige van te zijn. En dat ik niet eens de gene ben die zwanger is. Naïef misschien, maar ineens besefte ik me dat ons hele project nu niet meer werkt. Of hoort dit er allemaal bij?

Aan de andere kant, het is wel zeven maanden heel goed gegaan! Wie heeft er ooit zeven maanden expres geen kleren gekocht terwijl het financieel wel kon! Nee, werkt niet? Ach ja, I fucked up.

Vera

p.s. Aan iedereen die dit ook ooit wil doen: bouw een regel in dat je wel ondergoed mag kopen! Echt die jetsers van mij hangen op mijn navel ondertussen.

p.p.s. terwijl ik dit schrijf is mijn bad overstroomt en staat de badkamer blank.
God straft onmiddellijk.

Geen opmerkingen: